Znów kiwnęłam głową ze zrozumieniem chociaż w głębi byłam mocno zawiedziona. Pożegnałam Swanny i Duckletty i razem z moimi pokemonami ruszyłam w dalszą drogę do szczytu góry.

-Tak, bardzo chętnie. - odpowiadam kaczuszce z uśmiechem i daję się zaprowadzić do owego pokemona.

-Ojej, malutka! - zdziwiłam się tym nagłym wybuchem radości. Wziełam pokemona na ręce i przyjrzałam sie jej z uśmiehem.
-A więc od dziś będziesz ze mną podróżować! - ucieszyłam się, wyjmując pokeball i podsuwając go Roggenroli.

Uradowana wypuściłam Roggenrolę z pokeballa i wzięłam ją na ręce.
-Nazwę cię Skałka! Podoba ci się? - powiedziałam. Potem pożegnałam się z Ducklett i razem z moimi pokemonami ruszyłam w dalszą drogę do szczytu góry.

-------------------
Dziękuję <3

Po około godzinie wędrówki doszliśmy do szerokiego wypłaszczenia. To chyba była jakaś połowa drogi do szczytu, a przynajmniej tak mi się wydawało. Zdecydowałam, że tu zatrzymamy się na przerwę, odpoczniemy i może potrenujemy? Usiadłyśmy na ziemi i zabrałyśmy się za drugie śniadanie rozmawiając wesoło.

Zerwałam się z ziemi, rozglądając za przyczyną owego hałasu i modląc się, żeby skały nie spadały w naszym kierunku. Kazałam pokemonom zamilknąć i stać spokojnie, żeby dodatkowy hałas nie spowodował dalszych problemów. Ale ale! Czy mi się wydaje, czy słyszałam pisk Ruffleta w niebezpieczeństwie?

No, myślę, że jak na nas to już pora wracać do domu. Robi się niebezpiecznie. Może poszukam szczęścia innym razem, a na dziś wystarczy. Razem z pokemonami schodzę z góry i wracam do miasta.