-Sorki. Jestem Kowalt. Trumna? Więc powietrze może się niedługo skończyć! Musimy się stąd szybko wydostać. Długo tu jesteś? Może wiesz jak stąd zwiać? - mówię chowając Pokemony do ich kulek.
Im mniej nas tym wolniej powietrze będzie się kończyło. - myślę.

- Woobat mógłby gdyby posiadał ręce. Ale ich nie ma. Ale może mój Jol... znaczy Galvantula będzie mógł mu pomóc. - mówię wypuszczając wspomniane stworki.
Batty! Webby! Waszym celem jest otworzyć tą trumnę. Webby wejdziesz po ścianie. A ty Batty wzlevisz. Razem na pewno uda wam się ją pchnąć tak by się otworzyła. Liczę na was! - zwracam się do Pokemonów.
- Jestem PokeRangerem? Trenerem strażnikiem czy tym gościem używającym Stylera do zawiązania więzi z Pokemonem? - pytam w międzyczasie Penelope.

[i]Co to jest? To jakieś monstrum. To nie jest żaden ze znanych mi Pokemonów. [/b] - myślę i próbuję zeskanować monstrum POkedexem.
- Penelope. Wątpię by był to strażnik jaskini. Ale mogę się mylić. W razie gdyby to naprawdę był jakiś Pokemon próbuj użyć na nim stylusa. Ja zajmę jego uwagę. - mówię dziewczynie i daje znak Webbiemu i Battiemu by przyszli do mnie.
- Zorua. Cubchoo. Nie bójcie się. Jestem z wami. Mam do was pytanie. Mieszkacie tu. Ale boicie się tego stwora. Więc nie jest to strażnik tych jaskiń prawda? - pytam w oczekiwaniu na ruch stwora.

Spuszczam głowę ukrywając uśmiech.
Nie dam rady pokonać tego potwora. A jeśli się nie zgodzę to na pewno będzie chciał nas zaatakować. Muszę się zgodzić i wykonywać mój własny plan. - myślę.
Następnie podnoszę ją z poważną miną.

- Dobrze. Dołączę do was. Ale uwolnij tą dziewczynę i strażnika jaskini. - odpowiadam Ghetsisowi. Staram się by mój głos brzmiał pewnie.

Muszę mu zaufać. Nie mam innego wyjścia. Muszę jeszcze załątwić sprawę Watchoga. Nie mogę go zostawić na pastę tych nietoperzy. - myślę.

- Ufam Ci. Przed tym zadaniem chcę jeszcze odwiedzić Starożytną komnatę. Mam tam jeszcze coś do zrobienia. Może Pańska żona pójdzie ze mną by mogła mnie przypilnować. - odpowiadam Ghetsisowi.

- Batty mam do Ciebie prośbę. Na górze jest pełno Pokemonów takich jak ty. Spróbuj poprosić je o pomoc. - mówię wypuszczając mojego włochatego nietoperza.
- Zorua. Plan jest taki. Woobaty pomogą wam się stąd wydostać. A wtedy już dasz radę go ocucić. Chętnie zabrałbym Cię ze sobą ale twój przyjaciel potrzebuje pomocy. - mówię Zorurze.
- Cubchoo. Chciałeś wcześniej do mnie dołączyć. Sytuacja zmieniła się troszeczkę. Więc dam Ci wybór. Możesz iść ze mną lub z Zoruą. Jeśli dołączysz na razie do Zoruy i pomożesz jej zająć Się Watchogiem. Gdy u mnie sytuacja się unormuje odwiedzę was. - proponuje miśkowi.

- Zorua. Żegnaj. Było mi bardzo miło że mogłem Cię poznać! - wołam za mrocznym Pokemonem.

- No dobrze. Wezmę Cię. Ale musisz zrozumieć że jestem w ciężkiej sytuacji. Więc póki co chciałbym byś odpoczął sobie w Boxie. Ale na razie możesz podróżować ze mną jak dotąd czyli na moim ramieniu. Mam dziwne wrażenie że będziesz mi potrzebny. - mówię misiowi.

- Jessika tak? Nie wydaję Ci się że przywódca zespołu Plasma jest niezbyt odpowiednim kandydatem na męża? I co to za misja? - zadaje pytania kobiecie.