Pokemony pokiwały główką trzesąć się z zimna. Niestety, wyplątywanie gałązek trochę potwało... Ale jakoś dałaś sobie radę. Dotychczas cały czas trwała idealna cisza z przerwami, w których nagle świszczał lodowaty wiatr. Miałaś wrażenia, że to jakaś lodowa pustynia, a nie las... Ale zaraz usłyszałaś coś, co brzmiało jak jakiś pokemon.

Ubrałaś się w kurtkę i od razu poczułaś się lepiej. I to bardzo. Zadowolone pokemony wróciły do balli. Jednak żaden pokemon się nie pokazał. Może to był świst wiatru, który okazał się tylko złudzeniem? Albo pokemon nie chce się pokazywać ludziom. Tego nie wiedziałaś...

Szłaś tak sobie...

I szłaś...

I jeszcze...







Tak, jeszcze trochę ...



I jeszcze...

Aż w końcu byłaś bardzo zmęczona. Jednak zauważyłaś przejaśnienie i wejście do opuszconej kopalni! Jesteś tak blisko!

Niestety, tuż przed wyjściem z puszcy potknęłaś się i upadłaś. Nad sobą ujrzałaś Snivy, która przyglądała się tobie zadziornym wzrokiem. Splątała ci nogi przy pomocy Vine Whip.

Obwiązane nogi uniemożliwiły ci wstanie. Natomiast Snivy wyglądała na ubawioną całą tą sytuacją. Klasnęła w swoje małe rączki i zachichotała cichutko. Nie wiedziałaś co ją tak rozbawiło, ale prawdopodobnie przyczyną chichotu była twoja nieudolność w zaistniałej sytuacji.

Mienfoo uderzyła Snivy Pound prosto w brzuch. Pokemon zawył z bólu i puścił cię, po czym wskoczył w krzaki... Usłyszałaś, jakby coś się tam działo. Ale teraz najważniejsze było wejść do kopalni (no chyba ).

Idź do tematu Wejście do opuszczonej kopalni