Dziesiąte odwiedziny na plaży.

Na plażę przybyliśmy pełni zapału. Trochę smutni że Pecko nie ma z nami. Za to przybyliśmy tu z nowym towarzyszem. Z Duramaką.

- Żołnierze. Wiecie co to było? Tak mówię o tych zabawach. To było opierdalanie się! No więc dobrze. Byliśmy tu już dziesięć razy. A trenowaliśmy maksymalnie pięć. Dziś więc bierzemy się do roboty. Nie zostaniemy mistrzami ciągle się bawiąc! - staram się brzmieć poważnie. Niezbyt mi to wyszło. Jak zawsze zresztą. Pokemoy prawie popadały ze śmiechu. A ludzie wogół już przestali zwracać na nas uwagę. Ale słowo się rzekło. I trenowaliśmy dziś ataki.

Webby i [u]Electro Web[/b]. Dziś był szósty dzień treningu tego ataku. Szło nieźle. ALe znacznie gorzej niż zwykle. Wiedziałem że forma im troszkę spadnie. Ale nie sądziłem że i Webbiego to będzie dotyczyć. No dobrze. Nie komentuję porażek. Pocieszam go. Elektryczność jest. To się liczy. Może wkrótce nauczy się tego ataku. Ale na to potrzebujemy jeszcze czasu. I ja mam zamiar dać mu go tyle ile potrzebuje.
- Webby. Jestem bardzo zadowolony z twoich postępów. Pamiętaj że nikt nie jest idealny. Ty jesteś świetny. Nie wyobrażam sobie bym mógł wybrać innego startowego Pokemona. A to że nie wychodzi Ci jakiś elektryczny atak? Nie przejmuj się. Na wszystko jest czas i miejsce. Pamiętaj że gdyby nie Eric to w ogóle nie ruszylibyśmy z miejsca. - pocieszam stworka. Widać że dodałem mu nieco otuchy. Zawziął się i zaczął trenować jeszcze mocniej.
- Odpocznij. Nie można się przemęczać. - mówię kiedy widzę ze ma zamiar tak ostro trenować.

Cino. Jest świetna. Ale nie w tym o co ją proszę. Jest radosna, zgrabna, zręczna, szybka, przyjazna, zawsze uśmiechnięta, wesoła i lubi wszystkich. Ile bym dał by poznać taką kobietę. Ludzką kobietę. Ale na moje nieszczęście Cino jest Pokemonem. Uroczym rzecz jasna ale Pokemonem. Podobnie jak Webby jest weteranem. To jej szósty trening ataku. Jakiego ataku. Pierwsze dziesięć minut przkomarzaliśmy się jaki to był atak. Już prawie jej uwierzyłem. Hyper Beam! To chciała mi wmówić. Ale zaufałem swojemu rozsądkowi. Double Slap! Atak w jej wykonaniu był niezły. Szkoda że nie brała się na poważnie do roboty. Gdyby trenowała tyle co żartowała już dawno poznalibyśmy ten atak. Ale cieszę się że Cino jest jaka jest. Bez niej byłoby dużo smutniej. A tak wszyscy są szczęśliwi.

Duramaka. To jej pierwszy raz na tej plaży. A przynajmniej pierwszy raz ze mną. Podjęliśmy decyzję że będzie się uczyć Fire Fang. Jest to kolejny atak którego powinna się nauczyć przy normalnym rozwoju.
Trening wyglądał mniej więcej tak. Duramaka próbowała zebrać w sobie ognistą energię a następnie wydalić ją podczas gryzienia. Póki co gryzła powietrze tak by nic jej się nie stało. Ale później zaczniemy trenować atak na przedmiotach. Wychodziło jej to kiepsko. Ale nie narzekam. W końcu pierwszy raz próbuje.

Digger i Hone Claw. Zaczął dzień później od Webbiego. Więc jest to jego piąty trening.
Pazury naostrzone niby są. Ale atak nimi niezbyt skuteczny. Pokemon nie potrafi zbyt dobrze skupić się na atku. Zachowuje się jakby coś powstrzymywało go od tego. Może jest zakochany? Albo coś mu się stało. No cóż. Jak go zapytam to pewnie się spłoszy. Muszę poczekać aż sam się przede mną otworzy.

Tympole. Pierwszy raz będzie się uczył nowego ataku na tej plaży. Postanowiłem że SUpersonic będzie odpowiedni. Z jednej strony est to bardzo przydatny atak. A z drugiej uczy się go w naturalnej kolejności jako następny. Moje polecenie było chyba proste. Supersonic to atak w którym Pokemon wypuszcza dźwięk o odpowiedniej częstotliwości. To właśnie ten dźwięk powoduje konfuzję u przeciwnych Pokemonów. W przypadku Tympole był to bardziej ryk niż specjalistyczny dźwięk. Ale to nic. Trening czyni mistrza, tak? Więc my będziemy trenować.

Pawniard. Również jest to pierwszy trening. Coś dużo nowicjuszy. Ale to nic.Obydwaj postanowiliśmy że Torment jest nieprzydatny. Nie w świecie gdzie atak dwa razy pod rząd tym samym jest dość głupim pomysłem. Dlatego zabraliśmy się za kolejny atak. Był to Faint Attack. Nie za bardzo wiedziałem jak do tego podejść na początku. Póki co kazałem mu przymierzyć się do ataku jedną łapką a zaatakować drugą. W końcu jest to zwodzący atak(atak zwodem). Atak nie wydaje się trudny. Ale jest cholernie ciężki do opisania. Więc i trening idzie tak sobie. ALe to zdolny POkemon. DO tego powiedziałem mu że ten atak wygląda Cool. Więc na pewno przyda się podczas pokazów. Pokemon trenował tak mocno jak tylko mógł.

Trenowało się fajnie. ALe jutro dam im odpocząć. Znów będziemy ćwiczyć ale nie tak intensywnie jak dziś. Standardowa przebieżka do domu dla poprawy kondycji również okazała się dobrym pomysłem. Jak biegliśmy za pierwszym razem to w połowie drogi mieliśmy powywalane jęzory. Dziś było dużo lepiej. Prawie dobiegliśmy do mieszkania.

- Witam. Nie spodziewałem się Ciebie spotkać. Jak się trzyma twój Ducklett? Mój Woobat jest chwilowo w Boxie. Co powiesz na wspólny trening? Chcę zacząć właśnie naukę nowych ataków. Moglibyśmy popróbować razem. Zawsze będzie raźniej. - odpowiadam zadowolony i zaskoczony ze spotkania tej dziewczyny.

- Nie wiem za bardzo co to za zabawa. Ale słyszałem chyba potrzeba do niej latających stworków. A ja nie mam przy sobie żadnego takiego. - mówię ze smutną miną dziewczynie.
- Pozwól że ja też przedstawię Ci mój skład: Mówię i wypuszczam każdego stworka przedstawiając go z imienia i gatunku.
- A może dajmy im się po prostu pobawić po swojemu a sami zajmijmy się odpoczywaniem. Dawno nie leżałem nie przejmując się niczym. Jeśli mam być szczery to cały czas tylko gonię za tym by stać się silniejszym trenerem. - wyznaje.

Kładę się obok White.
- Pewnie chcesz zostać mistrzynią. Ja też chciałbym osiągnąć ten tytuł. A to znaczy że kiedyś będziemy musieli ze sobą zawalczyć. Widzę że też masz Woobata. Umówmy się że w naszym ewentualnym pojedynku użyjemy tego właśnie Pokemona. - proponuje wesoło dziewczynie.

- Mówisz że chcesz brać udział w pokazach? Mam pewną obietnicę do spełnienia. Jeden z moich Pokemonów bardzo chce wziąć w nich udział. Może chciałąbyś by do Ciebie dołączył. Dzięki temu ja spełnię swoją obietnicę. On zyska trenera który go zrozumie. A ty towarzysza o podobnych zainteresowaniach. -proponuje dziewczynie.

- Jest to mój Pawniard. Jest też niezłym kombinatorem. Narobił mi niemało problemów. Zabrałem go ze sobą właśnie po to by znaleźć kogoś kto wystąpiłby z nim w pokazach. Sam bym to zrobił ale prędzej bym go skompromitował. Znam się na walkach a nie na ładnym pokazywaniu tego. - odpowiadam. Następnie wołam Pawniarda.
- Mam dla was propozycję. Wypożyczę Ci go. Jak będziecie się dobrze dogadywać to Pokemon zostanie z tobą. A jak nie to wróci do mnie. Pasuje wam taki układ? - pytam zarówno dziewczyny jak i Pokemona.

Więc dobrze. Zostawiam go pod twoją opieką. Zajmij się nim dobrze. Za tydzień może znów się spotkamy. I powiecie mi czy jesteście zadowoleni ze swojej współpracy. Jak nie to wrócisz do mnie Pawniardku. - mówię do dwójki.
- Bądź grzeczny. TO bardzo ładna dziewczyna. Nie chcemy by była przez nas smutna. Broń jej. A ona obroni Ciebie. - mówię Pawniardowi.
- White. Liczę na Ciebie. Wiedz że jeśli mnie zawiedziesz nie daruję Ci tego. Więc proszę zadbaj o niego. I nie przejmuj się. Na pewno się polubicie. - mówię dziewczynie podając jej Poke Ball w którym zwykle przesiaduje Pawniard.