- Strach a rozsądek to dwie różne sprawy. Mówisz tak boś martwy. Ja zamierzam dożyć do przybycia Artemisa. Poza tym bez światła nie będę nic widział. I najpierw muszę rozwikłać sprawę usypiania. - odpowiadam Yamaskowi..
Jak wciąż będzie mnie wkurzał to wykorzystam na niego mojego MasterBalla i wwalę do Boxu na wieczność! - myślę zdenerwowany o duchu.

Podchodzę do światełka. Sprawdzam czy mogę go jakoś użyć. Po prostu sprawdzam czym jest. I czy mógłby jakoś zabrać je ze sobą.

Cholerny duch. A co jeśli stanie mu się krzywda? Chyba polazł do środkowego tunelu. Jak uda mi się zdobyć mobilne światło to lecę za nim - myślę zaczynając się martwić.

Kowalt zauważył, że to światełko jest czerwone. Po chwili jeszcze dostrzegł, że to czyjeś oko! Po chwili, na którym było oko błyskawicznie znikł... Odgłosy rzęrzenia są jeszcze głośniejsze. A kowaltowi coraz bardziej chce się spać. Słyszycie jakiś trzask niedaleko was.

"hmm... to może każdy pokemon z Unovy a ten trener mnie nawet nie posłuchał. " - pomyślałem.
- Ty mnie nie słuchasz? Nie masz szacunku dla pokemona, dlatego każdy będzie cię traktował tak samo.  - powiedziałem po czym oddaliłem się trochę mało od kowalt'a. - Do swoich pokemonów też się tak zwracasz, mam rację? Nie? - powiedziałem.

Zaczynam przyglądać się temu co jest w głębi tunelu. Może to jakiś pokemon.
- Witaj nie znana mi istoto! Przepraszam jeśli ci coś zrobiłem, ja jestem pokemonem dziki pokemonem! - tłumaczę temu co jest tam w głębi tunelu.

Orz kurde. Miałem nawtykać temu duchowi. Nich no go tylko znajdę. I to coś co mnie uspało. Pewnie byli w zmowie! - myślę i sprawdzam czy nic mi nie zniknęło. Łącznie z miśkiem który powinien na mnie spać. Chowam Webbiego do POkeBalla i idę odnaleźć tego przeklętego ducha.

Zupełnie zaskoczyłeś kowalta, po czym się zaśmiałeś. Poczuliście coś, jakby trzęsienie ziemi. I to wcale nie przez Yamaska...